KOMŞUNUN BAHÇESİ

Komşunun bahçesi daha yeşil gelirmiş insana. Bu tespit o kadar yerinde ve geçerli ki… Sahip olduğumuz her ne varsa, bir süre sonra gözümüzdeki cazibesini yitiriyor. Olması gerekenmiş, hatta hep varmış gibi gelmeye başlıyor ve zamanla sıradanlaşıyor. Öncesinde sahip olmak için verdiğimiz mücadele unutuluyor, yerini alışkanlığa bırakıyor. Bunu; ilişkilerimizde, içinde bulunduğumuz iş yerinde, okuduğumuz okulda, arkadaş çevremizde, yani hayatımızın her alanında yaşıyoruz. Bu durumun elbette normal olduğu yanları var. Hayat, bizi sahip olduklarımıza alıştırıyor. Bu alışma hali, acı ve üzüntü duyduğumuz konularda toparlanmamızı sağladığı gibi, hayatımıza devam edebilmemizi de kolaylaştırıyor. Ama alıştığımız şeyin bir pencereyi süsleyen çiçek gibi zamanla gözümüze görünmez hale gelmesi de işin büyüsünü bozuyor. Unutmak istemesek de, biz insanlar yanımızda olanı önce konfor alanı gibi görüp sonra da sıradanlık hissiyle değerini kaçırabiliyoruz. En sevdiğiniz yemeği düşünün… Her gü...